پسته منبع خوبی از ویتامین B1 است. ویتامین B1 که تیامین نیز نامیده می شود، بخشی از کوآنزیم است که برای تولید انرژی عمدتاً از کربوهیدرات هایی که مصرف می کنیم ضروری است. همچنین در انتقال تکانه های عصبی شرکت می کند و باعث رشد طبیعی می شود.
ویتامین K. پسته تازه با پوست دامغان منبع خوبی از ویتامین K است. ویتامین K برای ساخت پروتئین هایی که در لخته شدن خون نقش دارند ضروری است. همچنین در تشکیل استخوان نقش دارد.
ویتامین K علاوه بر اینکه در غذا یافت می شود، توسط باکتری های موجود در روده نیز ساخته می شود. بنابراین کمبود ویتامین K بسیار نادر است.
منیزیم. پسته منبع منیزیم است.
منیزیم در رشد استخوان ها، ساخت پروتئین ها، فعالیت های آنزیمی، انقباض ماهیچه ها، سلامت دندان ها و عملکرد سیستم ایمنی بدن شرکت می کند. همچنین در متابولیسم انرژی و در انتقال تکانه های عصبی نقش دارد.
پتاسیم. پسته منبع پتاسیم است. پتاسیم برای متعادل کردن pH خون و تحریک تولید اسید کلریدریک توسط معده و در نتیجه به هضم غذا کمک می کند. علاوه بر این، انقباض ماهیچه ها از جمله قلب را تسهیل می کند و در انتقال تکانه های عصبی شرکت می کند.
فلز روی. پسته منبع روی است. روی به ویژه در واکنش های ایمنی، تولید مواد ژنتیکی، درک طعم، بهبود زخم ها و رشد جنین شرکت می کند. همچنین با جنسیت و هورمون های تیروئید تداخل دارد. در پانکراس، در ساخت، ذخیره و آزادسازی انسولین شرکت می کند.
سلنیوم. پسته بو داده خشک منبع سلنیوم است. این ماده معدنی با یکی از آنزیم های آنتی اکسیدانی اصلی کار می کند و از تشکیل رادیکال های آزاد در بدن جلوگیری می کند. همچنین به تبدیل هورمون های تیروئید به شکل فعال آنها کمک می کند.
ویتامین E. پسته منبع ویتامین E است. یک آنتی اکسیدان اصلی، ویتامین E از غشایی که سلول های بدن را احاطه کرده است، به ویژه گلبول های قرمز و گلبول های سفید خون محافظت می کند.
