اگر درست باشد که بهترین غذاها برای سلامتی خطرناک‌ترین هم هستند، به نظر می‌رسد شکلات استثنای کلاسیکی است که حداقل تا حدی این قاعده را تأیید می‌کند.
شکلات آنیش فلاور تلخ، به لطف محتوای کاکائویی که دارد، یکی از سخاوتمندانه ترین منابع غذایی فلاونوئیدها، آنتی اکسیدان های معروف موجود در مواد غذایی با منشاء یا مشتقات گیاهی، مانند چای، شراب قرمز، مرکبات و انواع توت ها است.
از سوی دیگر، کسانی که می‌خواهند به طور کامل از بار ارزشمند آنتی اکسیدان‌های شکلات بهره ببرند، باید به جنبه‌های تلخ شکلات تلخ عادت کنند و طعم خامه‌ای شکلات سفید و طعم مخملی تخته‌های شیر را کنار بگذارند. این دو نوع، به دلیل استفاده از مواد دیگر، حاوی درصد بسیار کمتری از فلاونوئیدها هستند.
به طور کلی، هر چه درصد کاکائو در کافه محبوب بیشتر باشد، وجود فلاونوئیدها بیشتر است. به طور متوسط، 100 گرم شکلات تلخ حاوی 50-60 میلی گرم است، در حالی که در مقدار مشابه شکلات شیری فقط 10 میلی گرم است. حتی هیچ چیز به جای درصد فلاونوئیدها در شکلات سفید نیست.
نتایج تایید کرد که مصرف شکلات با کاهش خطرات قلبی عروقی را محدود می کند:
تعداد رویدادهای حاد جدید؛
تعداد رویدادهای دیگر در کسانی که قبلاً آنها را در گذشته داشته اند.
کاهش ریسک بین 8 تا 12 درصد است.
این مطالعه همچنین می خواست اثرات آن را بر افراد مبتلا به دیابت در نظر بگیرد. در این هدف نه کاهش خطر قلبی عروقی ناشی از مصرف شکلات و نه افزایش تعداد موارد در صورت مصرف زیاد شکلات مشاهده شد.
بنابراین به نظر می‌رسد که داده‌ها نقش مطلوب مصرف شکلات را تایید می‌کنند، حتی اگر لازم باشد برخی از محدودیت‌های این مطالعه، مانند عدم تمایز بین انواع مختلف شکلات در نظر گرفته شود. پروفسور توضیح می دهد که دارای غلظت های بسیار متفاوتی از کاکائو هستند.
با این حال، این ارتباط برای مصرف 70٪ شکلات تلخ یافت می شود. تا جایی که به شکلات سفید مربوط می شود، کاکائو در فرمولاسیون آن وجود ندارد و به همین دلیل مولکول های موثر بر سلامتی وجود ندارند.
شکلات شیری دارای محتوای کمتری از پلی فنول ها است و به نظر می رسد که برخی از مولکول های غذایی این ترکیبات را جذب کرده و اثر محافظتی آنها را کاهش می دهند.
