ارزش اقتصادی بالای زعفران ۴ گرمی مصطفوی و تقاضای بالای زعفران در جهان، کشاورزی زعفران را مهم کرده است. در کشور ما که در گذشته زعفران در سطح وسیعی کشت می شد، احیای کشاورزی فراموش شده و حمایت از کشاورزان دستاورد بزرگی برای اقتصاد کشورمان خواهد بود.
بر اساس برخی از داده های ادبی آمده است که وطن زعفران آناتولی و شرق مدیترانه است و بر اساس برخی منابع توسط ترکان مهاجر از آسیای مرکزی به آناتولی آورده شده است.
هومر و بقراط گزارش می دهند که زعفران از دیرباز در ایران و منطقه کشمیر هند کشت می شده است. مغول ها زعفران را به چین، اعراب به اسپانیا و صلیبیون به اروپای غربی وارد کردند.
در تمدن های یونان، روم و مصر باستان از زعفران برای مصارفی مانند رنگرزی، عطرسازی، داروسازی و پخت و پز استفاده می شد. ثبت شده است که کلئوپاترا از عطری که از زعفران ساخته شده بود استفاده می کرد.
در خاورمیانه، زعفران حداقل 4000 سال است که برای استفاده به عنوان طعم دهنده معطر، عطر، رنگ، دارو و حتی یک ماده تقویت کننده جنسی استفاده می شود. به طوری که گاهی زعفران را با طلا یکی می کردند.
زعفران دارویی است که از دوره هیتی ها به عنوان دارو در آناتولی شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد. در دوره یونانیان در منطقه ازمیر رشد می کرد. در دوره عثمانی و در سال 1858، 9705 کیلوگرم، اهمیت خود را حفظ کرد.
زعفران به انگلستان فروخته شد. در آغاز قرن بیستم، کشت و تولید آن به دلیل کمبود نیروی کار و مشکلات اقتصادی بسیار کاهش یافت. در سال 1913، کشت زعفران فقط در سافرانبولو و شانلی اورفا انجام شد.
میزان زعفران به دست آمده در این مدت تنها 500 کیلوگرم است. از آنجایی که این مقدار جوابگوی نیاز کشور نبود، از سال 1923 واردات آن از کشورهای اروپایی آغاز شد. مصرف داخلی سالانه زعفران حدود 1000 کیلوگرم است.
